Клёк - Хаба-хаба | Текст песни

• Тексты песен
• Клёк
• Хаба-хаба

Хаба-хаба,
Рыта-Рыта,
габарыты
вашых дрэдаў
зачапілі
сэрца клёкаў,
зачапілі
душу клёкаў,
але ў клёка
няма сэрца,
але ў клёка —
аніводнае душы,
бо таму што,
бо напэўна,
бо прычына —
клёкі самі некага душа:
дзіця калючых лысых зорак
прэтэнцыёзная душа!

Хаба-хаба,
Рыта-Рыта…
Што такое?
зачапілі?
вашы дрэды?
Што такое зачапілі вашы дрэды —
невядома.
Можа, вока,
можа, бровы,
можа нават —
і дакладна! —
абхапілі дрэды клёка шыю,
а
вы
яе
прадзіркавілі
галоднымі зубамі,
выдралі трахею і кадык!
Колькі болю,
колькі стогнаў:
зубік паламалі! —
столькі плачу,
столькі крыкаў,
што аглохлі тыя клёкі
і зьнямелі:
болей не пачуем
шчасьлівых радасных напеваў,
дасьціпных трапных жартаў —
і нічога, што ў гісторыі няма,
што ніколі не было іх…

Хаба-хаба,
Рыта-Рыта,
што мы будзем,
дзе мы будзем,
як мы будзем?
Хаба-хаба,
што за зносіны
у нас?
цяпер, а раней:
што нам сьцюжа была,
што былі нам зь неба залевы?
Што нам сьцюжа,
што нам сьпёка,
што нам зь неба
залевы?

Хаба-хаба,
Рыта-Рыта,
дайце руку —
капну этанолу,
на экскурсію
дарослай
табе — глядзі:
ці ты бачыш
хмарнае неба
бяз мараў?
ці ты бачыш вясёлку —
без ґеяў,
бяз бога?
Ці ты ведаеш:
неба
не існуе?
Ці ты выжывеш —
ты! —
без
каханьня?

Ці ты?..
Ці ты?..
Ці ты?!. Ай…

Клёк еще тексты