Ва установе пітнай, карчме "Чырвоны штраль", Сустрэнецца паляква, габрэй, ліцвін, маскаль. Сядзяць кантрабандысты, агенты, махляры, І чаркамі жанглююць да позняе пары.
Замовіў Зміцер Пізнэр, "Сто грам!"- сказаў Адам, А не тутэйшы гіцаль сказаў:"Хачу мадам", Але афіцыянт яго прылюдна адчытаў:"У нас тут профіль пітны, мадамы праз квартал".
Заўсёды гул! (Заўсёды гул!) Заўседы баль! (Заўседы баль!) І музыка ў карчме "Чырвоны штраль".
А я сяджу ў цянёчку, Мяне не бачна там, І слухаю, што кажа савецкі капітан, Бо капітан Ягораў, як вып'е дзвесце грам, Сакрэты без прымусу распавядае сам.
Капітан Ягораў, чырвоны як бурак, Упэўнена гавора пра іхні новы танк, Ён кажа:"Мы захопім усё на ўсёй зямлі!" "Вам, можа, ужо хопіць?" "Э, ты што, яшчэ налі!"
Заўсёды гул! (Заўсёды гул!) Заўседы баль! (Заўседы баль!) І музыка ў карчме "Чырвоны штраль".
Так капітан штоночы своё працягваў шоў, Ды вось бяда: аднойчы да дому не дайшоў. Бо не тутэйшы гіцаль ці іншы прайдзісвет, Адправіў капітана ў значна лепшы свет.
Ва ўстанове пітнай, карчме "Чырвоны штраль", Нікого не цікавіць высокая мараль, Хто за тостам, хто без тосту, а хто наогул спіць, Але за капітана ніхто не будзе піць.