падчас сеансу пытанняў лёгкія лунаюць вакол нас цяжкія падаюць мне ў лоб а тыя на якія я не магу адказаць віснуць у паветры ўтвараючы пятлю прызначаную для маўчання
*** табе бракуе моцы каб стрымаць сваё слова яно ўцякае й гучна селіцца ў маім вуху ты абхопліваеш мочку вуснамі праводзіш языком па ракавіне і забіраеш сваё слова назад