Туман ярам, ярам даліною, За туманам нічога ня відна, Толькі відна дуба зелянога, Пад тым дубам крыніца стаяла, З той крыніцы дзеўка воду брала, Да й утапіла залато вядзерца, Засмуціла казакова сэрца, А хто ж тое вядзерца дастане, Той са мною на рушнічку ўстане, Адазваўся казак маладзенькі, А я ж тое вядзерца дастану, Я й з табою на рушнічку ўстану.