Сягоньня двор наш абляцела злая вестка: Забаранілі ўлады піва піць у Менску. На нашых вуліцах, на родных нашых лаўках Цяпер мажліва піць, хіба што, мінэралку.
А ў нас традыцыя заўжды была такая: На лаўках піва пасьля працы выпіваем. Бо дома жонкі, а ў кавярню – брак бюджэту, Ды дэпутатам нашым напляваць на гэта!
Калі вайна, дык пойдзем мы ў партызанку! Не адкладаем, пачынаем сёньня зранку. Мы маем яўкі і паролі, і адказы, Ні ў якім разе не здамося мы адразу.
Хай душаць ворагі, ўсё роўна знойдзем мейсцы! Цяпер сьвядома будзем піць на знак пратэсту. Раней мы тупа ўжывалі год ад году, Цяпер жа ж ясна, што змагаемся з прыгнётам.
Раней мы жлукцілі, бы дурні, без нагоды. Цяпер жа гэта ўсё – змаганьне за свабоду!