У вэртыкалі і гарызанталі
Чорныя дрэвы, чырвоныя хвалі.
Птушкі крыжамі вісяць над палямі,
Ці гэта птушкі, ці можа мы з вамі.
Нельга вярнуць, нельга забыць,
Нельга мінуць, нельга зьмяніць,
Нельга жыцьцё, нельга дарогу,
Нельга ўсё, нельга нічога.
Па вэртыкалі і гарызанталі
Гульні із жызьняў і промні маралі.
Чорныя птушкі чырвона крычалі,
Ці то ад жаху, ці можа ад жалю.
Нельга вярнуць, нельга забыць,
Нельга мінуць, нельга зьмяніць,
Нельга жыцьцё, нельга дарогу,
Нельга ўсё, нельга нічога.
Па вэртыкалі і гарызанталі
Як нараджалі, як наракалі,
Як гадавалі, як веры давалі,
Як прадавалі, раскрыжавалі.
Нельга вярнуць, нельга забыць,
Нельга мінуць, нельга зьмяніць,
Нельга жыцьцё, нельга дарогу,
Нельга ўсё, нельга нічога.
Нельга вярнуць, нельга забыць,
Нельга мінуць, нельга зьмяніць,
Нельга жыцьцё, нельга дарогу,
Нельга ўсё, нельга нічога.
Лявон Вольскі еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 6