Лявон Вольскi - Вера, Надзея, Любоў | Текст песни

• Тексты песен
• Лявон Вольскi
• Вера, Надзея, Любоў

А я спадзяюся, чамусьці,
Што ў свеце слаты ды імжы
Не мусяць памерці пачуцці,
Нібыта зімою бамжы.

І Вера не мусіць быць страчанай,
Як тая валізка ў метро,
Бо будзе халодна і страшна нам
Бязвернай сібернай парой.

Як верыць тым, хто нахлусіць і пакрадзе?
Ніхто нікому ўжо не верыць і нідзе.
Як верыць у шчаслівы час і лепшы дзень,
Калі наўкол няма людзей, няма людзей?

Я веру, і вы мне паверце:
У свеце, дзе ўсіх не сагрэць,
Надзея не мусіць памерці,
Хіба што крыху захварэць...
Хіба што крыху пахіснуцца,
Але не пад лёд галавой...
Надзея не мусіць загнуцца
Ў халодных палях пад Масквой.

Няўдалы ход, згасае год, згасае дзень,
І ў людзей няма надзей, няма надзей.
За крокам крок, за годам год ідзе ў тузе,
І ў людзей няма надзей, няма надзей.

А я спадзяюся і веру,
Што з нашых халодных краёў
Не выправіцца ў вырай
З чародамі птушак Любоў,
Не будзе ахвяраю зайздрасці,
Ня вып’е атруту да дна.
І ў кроку адным ад нянавісці
Нас тут не пакіне яна.

Заўжды імжыць, няма як жыць, як тут любіць?
Як тут любіць, калі ўсё жыццё баліць?
Як тут любіць, калі змагаешся, каб быць?
Каго любіць, калі ўсіх вучылі біць?

А я спадзяюся і веру…

Лявон Вольскi еще тексты