І куплет: Етемін деуші ең әр күнімді өлең Кеттің бе тағдыр жаңбырыңменен Армандаушы едім қосылады деп Тағдырым қашан тағдырыңменен Есіме алсам сенің бейнеңді Өткенім қайта берілмейді енді Қадіріңді ұқпай жұмыр жүрегім Барлығын жалғыз жеңуді үйренді
Қайырмасы: Қалауын жасап тайғанар уақыт, Құшағын маған жаймады-ау бақыт, Өзгені құштың қайтемін бірақ, Мен сені жаным, сүйген екенмін!
ІІ куплет Жанарға құйып төкпелі моншақ Жанымнан ұзап кеткеніңде алшақ Елесің ерке еске түскенде Өкінем кейде өткенімді аңсап Дауа боласың жаныма бір сен Еркелеп келіп бағыма кір сен Сезімде қайғы болады екен – ау Махаббатыңды сағына білсең!
Қайырмасы: Қалауын жасап тайғанар уақыт, Құшағын маған жаймады-ау бақыт, Өзгені құштың қайтемін енді Мен сені жаным, сүйген екенмін!
Қайырмасы: Қалауын жасап тайғанар уақыт, Құшағын маған жаймады-ау бақыт, Өзгені құштың қайтемін бірақ Мен сені жаныыым...
Шәмшідей жыршы болсам – ау шіркін Сыйлар ем әсем әнімнің кілтін Күн кеше алмай ойламай бір күн Мен сені жаныым... ШЫН СҮЙГЕН ЕКЕНМІН!!!