Госпадзі, Цару Нябесны, Уцяшыцелю, Духу ісціны, змілуйся і памілуй мяне, грэшнага раба Твайго, і адпусці мне, недастойнаму, і прабач ўсё, чым я саграшыў перад Табою сёння як чалавек, а нават і не як чалавек, а горш за скаціну, вольныя мае грахі і міжвольныя, свядомыя і несвядомыя, тыя, што з-за маладосці і ад злога каварства, і тыя, што ад запальчывасці і з-за нядбаласці. Можа, імем Тваім я кляўся або зняважыў яго ў думках сваіх; або каго папракнуў; або ўзвёў на каго паклёп у гневе сваім, або каго засмуціў, або з-за чагосьці загневаўся; або няпраўду сказаў, або заўчасна спаў, або жабрак прыйшоў да мяне, і я пагрэбаваў ім; або брата майго засмуціў, або пачынаў сваркі, або каго асудзіў; або ўзвышаў сябе, або ганарыўся, або загневаўся; або калі я стаяў на малітве, розум мой злом свету гэтага захапляўся, або хітрыя думкі я меў; або аб`ядаўся, або апіваўся, або бяздумна смяяўся; або злое задумаў, або, дасканаласць чужую ўбачыўшы, пазайздросціў у сэрцы, або непрыстойнае гаварыў, або з граху брата майго пасмяяўся, тады як мае саграшэнні незлічоныя; або пра малітву не дбаў, або іншае што нядобрае зрабіў, не помню, бо ўсё гэта і больш яшчэ зрабіў я. Памілуй мяне, Творца мой і Уладару, панурага і недастойнага раба Твайго, і даруй мне, і адпусці, і прабач мне, як Добры і Чалавекалюбны, каб спакойна лёг, заснуў і адпачыў я, блудны, грэшны і акаянны, і каб пакланіўся і апеў, і праславіў найпачэснейшае імя Тваё з Айцом і Адзінародным Яго Сынам цяпер і заўсёды, і на векі. Амінь.