Bir gecə aсdım pəncərini mən, Aşağıda qaсışan balaca insanlara baxdım. Nəfəsimə сəkdim şaxta,ayazı,qışı gətirər otağıma, Pərdəni rəqs edəndə gordum,kuləklə, Hər şeyi yenidən başlıyaq. Amma mən yorğun,amma sən kinli,amma yox o hisslər artıq həvəsdə. Qapını uzumə cirpib cıxdı otaqdan,qalmışam yenə pəncərədən acılan mənzərə. Məni ucmağa vadar etməsə,bu nəğmə oxunar. Şəhərin sonsuz binalarının işıqları,gozumu qamaşdıran Soyuqdandımı,şaxtadandımı,yanağıma tokulən ilıq yaşlar.
Yenə yuxusuz ,dolmuş gozlər qorxusuz. Qaranlıq otaqda tək qalmışam Yenə goz yaşı yağışlı birgə darıxır qucaqsız. Yarpaqlar ağacda usyan edəcək.payızı hasara almağa, Yox meyl,yox gьman,yox qəfəs,indi qəfəsdən uзmağa. Yenə donmuş qanadlar,pəncərə,4 divar birdə mən,hansı fəsildi bilmirəm. Dibзəkdə də solacaq bir gecə qızılgьl,solsun qoy,dərmirəm. Səni sevmirəm,ey uzun gecə yuxumu qaytar ,geri,de necə? Deyəcəm sevgilimə ki,gecəni keзirtdim gecəylə tək baş-başa. Yaşamaq istərsən get tək yaşa,sən ayrı ,mən ayrı. Qalaq indi зətin həyat.yox bu mцvzu ağırdı, Yuxusuz gecədə,gцzьm qaraldı. Yerim isti,yorğanaltı həyat mənə зox şeyi цyrətdi. İlk kabusumu suya danışanda ,dedim ki.əjdaha gцzьnь mənə bərəltdi. Amma,indi bu kabusun gьlmələdi, Yuxularsa bir işarədi Mələklər sevəcəm,butalar gцrəcəm, Oyananda yenə səni seзəcəm, Hər gьn təkrarlanan yuxusuzluq xəstəlikdi sanki, Mən pəncərə qarşısında yorğu,gцə baxıram,dilimdə suallar.