Сендей сұлу бар екенiн кiм бiлген Балдай тәттi ыстық қызыл тiлiңнен Толықсыған анарың, жанып тұрган жанарың Қыпша белiң (хмм...)! Кұшактайын (хмм...) Ал қызыл гүлдей лүпiлдеген ернiң Қатты соққан жүрегiм талықсиды менiң "Ерболат келшi!" - десең болды маған Күмiстей көзiңе батып кеттiм сенiң Мүсiн бiткен маралдай, қалай өтем қарамай Сана сезiм мас болып, тұрмын қасыңа бара алмай Сыр бiлдiрме түш, махаббат деген - күш Қыпша боран бел құшағыма кел
Сүйгiсi келе берер сүйген ерiн Сүй, жаным, сүйкiмдi бiр күйге бөленемiн Деп айтып кеткен Мұкағали кезiнде Бәлкiм бiлген не керегiн сезiмге Кел, осы әнiм-сәнiм! Кел, тұр ырғағымда Тербелiп аймалайын ләззаттың шыңдарында Алпыс екi тамырым балқиды, балқиды Байланып тiлiм, сезiм тулап шалқиды Сезiп тұрмын жүрегiңнiң лүпiлiн Басқа қыздар айым болса, сен - күнiм! Жақын аралайын келбетiңнiң Аз болады маған деген бр тунiң Бел буың сөгiлiп, қолаң шашың төгiлiп Құшағымда бұралып, махаббатқа уланып Сүйiп қалып үбiсiп, бiр ләззатқа бөлiсiп Махаббаттың тiлiмен буланайық түнiмен