Менде бардың бәрін алдың, Енді тек қана тегім калды, Қорықпа, кіріп алмайм Есікті өзің ашпайынша тегімді ал деп, Болды онда қысқартайын әзілдерді доғарып, Біліп қой менің ойым әр кез кіндігіңнен жоғары, Тып-тыныш отырып едім көзбен атып тастадың, Көзің ауыр қару екен, мені жарақаттап тастадың, Енді тек осыдан, шабытым бос тым, Себебі енді сен жанымда жоқсың,