Як у лесе мы былi ды з падругамi, Ды з падруамi мы былi, Ды збiралi там журавiначкi, Бо сунiцы ўжо адыйшлi.
Раптам бачым вавёрачка скокае, Па галiначках зрэдзь палян, Мы за ею хутка пакрочылi, Даць хацелi ёй мы сямян.
та-ра-ра-ра-рай-ра, ту-ру-ру-ру-ру Чотка нам у лесе, чотка ў бару. та-ра-ра-ра-рай-ра, ту-ру-ру-ру-ру Чотка нам у лесе, чотка ў бару.
За вавёрачкай доўга сачылi мы, Не заўялi, як цемра прыйшла, Гаварыць тут адна ды з падружачак: "Дзеўкi, бачце, ўжо ноч надыйшла!" I пасунулiсь улева, i ўправа мы, Злева корч, а зправа дрыгва. Не знайсцi нам да дому трапiначкi, Дум жахлiвых паўна галава.
та-ра-ра-ра-рай-ра, ту-ру-ру-ру-ру Кепска нам у лесе, кепска ў бару. та-ра-ра-ра-рай-ра, ту-ру-ру-ру-ру Кепска нам у лесе, кепска ў бару. Доўгi час шукалi падружачак,
А знайшлi толькi вядро, То вядро паўно журавiначак, "Людзi, ляньце, чыё-та бядро, Людзi, ляньце, чыя-та каленачка, А вунь спаднiца чыя-та ў крывыi", Старшыня казаў: "Дагулялiся, Мабыць, iх ваўкi паялi."
та-ра-ра-ра-рай-ра, ту-ру-ру-ру-ру Могiлкi у лесе, могiлкi ў бару. та-ра-ра-ра-рай-ра, ту-ру-ру-ру-ру Могiлкi у лесе, могiлкi ў бару.