Мой родны кут, мой родны кут Сустрэў мяне на бальшаку, О, як даўно не быў я тут… Таму прабач ты земляку.
Застаўся толькі адзін куст. Ён пакланіўся мне здалёк. А пустазелля гучны хруст Не даў зрабіць наступны крок. Пр. (2р) А што было - усё прайшло, Быццам нейкі гук чароўны І толькі памяці вясло Дапамагае плыйсці чоўну.
Шукаю першыя сляды, Што зрабіў непадалёку. І не бывае горш бяды, Калі няма вады ў спёку.
Я папрашу яе ў неба, Каб з галавою акунуцца, Бо ёсць душэўная патрэба Да каранёў сваіх вярнуцца. Пр Мой мілы кут, мой мілы кут, Стаю самотны на мяжы... І хоць даўно не быў я тут – Ты родны мой, а не чужы.