Можна скласьці жалосны рэквіем і апрануцца ў чорнае,
Ды жыцьцё, абарванае стрэлам,
Хто верне? Хто верне?
Можна не турбаваць сумленьня і ўсё сьпісаць на час,
Але згвалтаваную веру
Хто верне? Хто верне?
Белае сонца лунае над горадам,
Чырвань фіранак.
Дзень сустракаю белым позіркам
У шэры бязглузды ранак.
Можна забыцца на крыкі птушак,
Можна прыняць дасканаласьць кратаў.
Можна забыцца на крыкі птушак,
Нельга прыняць дасканаласьць кратаў.
Казалі, што шлях вядзе да сьвятла,
А шлях замкнуўся ў кола.
Мы паверылі ў рай на зямлі,
Ды зведалі лютасьць законаў.
Мы самі сабе сапсавалі зрок,
Паверыўшы ў новага бога.
Мы ўспрымалі словы прамоў,
Ды былі глухія да стогнаў.
Адчынены дзьверы, ды я ня чую
Словаў і галасоў.
Час вяртае толькі імёны ў рэквіем
Газэтных радкоў.
Мроя еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2