Ніхто не ведае, дзе лепш, Чаго мы існуем. Найлепшае на гэтым свеце Дзеля зместа.
Нам не хочацца здымаць свае акуляры, Бо так прыемна назіраць, Як кожны крочыць, кожны сочыць І трымае тое, што ён мае, Тое мае, гэта што дагэтуль Ён не ведаў.
Каханнем будзем мы займацца Пад дулам пісталета Хоць разумею, што гэта [...] Навошта мне твае пакуты,
Калі сваіх хапае, Ды яшчэ і там і тут. Дзе кожны крочыць, кожны сочыць І трымае тое, што ён мае, Тое мае, гэта што дагэтуль Ён не ведаў.