Старая грае шарманка на паніжаны тон, Калі бліснула маланка, значыць будзе і гром. I Кожнай раніцай ты прачынаешся з думкай мной. Раве ў адстаўцы маёр – благі суседавы мат. Хтосьц і сказаў ён памёр, гэта ўсё кампрамат. У гэтым свеце мы толькі госці.
Я за табой не паспеў увайсці ў тую дзвер, Дзе падаюць ліфты, Няма часу для размоў. Твой абонент, зачыняе дзвер, рыхтуе пісталет, У стары сшытак некалькі новых слоў.
Хто нерухома сяздеў, пусціліся наўцёк, Толькі адзін зразумеў адразу я твой намёк, У гэтай кухне мы толькі госці. За табой не паспеў увайсці я ў тую дзвер, Дзе падаюць ліфты, Няма месца для размоў. Твой абонент, зачыняе дзвер, рыхтуе пісталет, У стары сшытак некалькі новых слоў.
За табой не паспеў увайсці ў тую дзвер, Дзе падаюць ліфты, Няма часу для размоў. Твой абонент, зачыняе дзвер, рыхтуе пісталет, У стары сшытак некалькі новых слоў.
За табой не паспеў увайсці ў тую дзвер, Дзе падаюць ліфты, Няма часу для размоў. Твой абонент, зачыняе дзвер, рыхтуе пісталет, У стары сшытак некалькі новых слоў.
За табой не паспеў увайсці ў тую дзвер, Дзе падаюць ліфты, Няма часу для размоў. Твой абонент, зачыняе дзвер, рыхтуе пісталет, У стары сшытак некалькі новых слоў.