За ляснымі ўзгорамі,
За сівымі зорамі
Ягадай нясьпелаю
Сьпіць краіна белая.
З поўняй разьмінулася,
Хмарай загарнулася,
Голас пахаваўшая,
Волю не пазнаўшая.
А была шляхетнаю,
Гонарам адметная,
Моцная і вольная,
Да навукі здольная.
Нашай ўскраінай
Нашай ўскраінай
Нашай ўскраінай была - была!
Аблокі гоне вецер-гун,
Забыўся ён, што ёсьць Пярун,
Забыўся, што чакае нас
Сурмы працяглы сьпеўны час.
Маўчыць мой сын, маўчу і я:
Навокал скрозь - калёнія.
Калее ў студзеньскай вадзе
Пярсьцёнак згубленых надзей.
Наша ўскраіна
Наша ўскраіна
Наша ўскраіна жыве - жыве!
Мінулі дні, сышлі гады
І не пазнае гарады
І вёсак ранкам галасы
І сонца промні-абразы
Наша ўскраіна
Наша ўскраіна
Наша ўскраіна жыві - жыві!
Мясцовы час еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 3