Алесь Аркуш.
Ускраіна
За лясамі-ўзгорамі,
За сівымі зорамі
Ягадай нясьпелаю
Сьпіць краіна белая.
З поўняй разьмінулася,
Хмарай загарнулася,
Голас пахаваўшая,
Волі не пазнаўшая.
А была шляхетнаю,
Гонарам адметная,
Моцная і вольная,
Да навукі здольная.
Нашай ускраіна была!
Аблокі гоне вецер-гун,
Забыўся ён, што ёсьць Пярун,
Забыўся, што чакае нас
Сурмы працяглы сьпеўны час.
Мой сын маўчыць,
маўчу і я:
Навокал скрозь - калёнія.
Калее ў студзеньскай вадзе
Пярсьцёнак згубленых надзей.
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2