Ай, звон(ы)ка, звон(ы)ка сасонк(а/ы), Ды звон(-ой)-ка, звон(ы)ка сасонк(а/ы). ― А ні я звонка ― стрыжынь мой: (2х) А ён жа звоніць на ўвесь бор. (2х) А славін, славін Віцічка, Ды сла(-ы-)він, славін Віцічка, А не(я) славін татка мой: 2х, і кожны далейшы радок Пусьціў славочку да бога, Што жэніць мяне малога, Пусьціў славачку на ўвесь сьвет, Што жэніць мяне з малых лет.