Што на лужку-лужку, на зялёнай траўцы, Ой, лука мая, лука, лука зялёная, трава шаўкова…[я]. Верямей коней пасе, дзеўка ваду нясе. – Дзев(ы)ка-дзявіца, напой майго каня. – Не буду каня паіці – будзе мяне маці біці На парог палажыўшы, на косы ступіўшы.