Бiлесiң бе бiр көргенде ғашық болдым өзiңе, Алма мойын, шие ерiн, ботадайын көзiңe. Бұл жалғанда сенем асқан асыл жок, деп сенемiн, "Ие",-десең от болып жанған жүрегiмдi беремiн, Неге сон шалықты ғашық қылдың менi өзiңе Өмiрiмнiң бәрiн берем "сүйем",-деген сөзiңе, Бiр күн атып, бiр күн батып уақыт өтiп барады, Саған деген махaббатым дайаланып барады.