Шпарка плыла, і абедзьве чагось чырванелі ад жару.
Але далёка іх вецер разнёс, наляцеўшы нячутна.
Гулкім раскатам грымотаў другая ў атказ азвалася.
Чуючы ў небе, як вецер над смерцю іх радасна вые.
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1