Нельга забыць - Не пакахае (Уладзімір Караткевіч) | Текст песни

• Тексты песен
• Нельга забыць
• Не пакахае (Уладзімір Караткевіч)

Em
Не пакахае.
C
Не можа.
Світанне
G
Не прынясе мне
H
новых надзей.

Але ёсць яно,
ёсць каханне, -
I люблю я больш
Зямлю і людзей.

Больш ні ў чым на зямлі мне няма патрэбы:
Толькі б шчасця болей яе сынам,
Больш любві, пяшчоты, сумленнага хлеба,
Менш свінцу, менш вайны агня

Толькі б хлопцы былі да дзяўчат, як ветрык,
А дзяўчаты да хлопцаў, як сонца, былі.
Толькі б мукі ма ў зямныя нетры
Разам з целам навек адышлі.

Толькi б сэрца свяшчэнным гарэлi знiчам...
I яшчэ адно,
I гэта канец:
Калі ты мяне за сябе паклічаш
I заглянеш пажарамі ў вочы мне, -
Я пайду на гэта з такім жаданнем
I з такою гарачаю цягай зямной,
Як ляцеў у восеньскi дзень на спатканне
З жорсткай, мiлай, харошай маёй.

Ўсіх Святых на Кулішках храм занядбаны
Поруч з плошчаю і тытунёвым латком.
Памалюся ў ім аб смяротнай ране
I аб мужнай славе перад канцом.

Аб трывожнай, крывавай, застрашлівай долі
Папрашу перад тым, як кiнуцца ў бой,
Перад страшным полем, смяротным полем,
Куліковым полем любові маёй.

Нельга забыць еще тексты