Нұрбек НҰРЖАН - Жаңбырдың тыңдашы үнін...(оқыған: Арман ҚҰДАЙБЕРГЕН) | Текст песни

• Тексты песен
• Нұрбек НҰРЖАН
• Жаңбырдың тыңдашы үнін...(оқыған: Арман ҚҰДАЙБЕРГЕН)

Жаңбырдың тыңдашы үнін...

Әуезі мұң жаңбырдың тыңдашы үнін,
Жылап жатыр төбемде түн ғашығым.
Мені жоқтап қалды ма сансыз жылдар,
Мені іздеп жүр ме екен мың ғасырым...

Кірпігінен бұлттардың моншақ құлап,
Алақанын жаяды сан жапырақ.
Мен бұлттарға сыйлармын көз жасымды,
Жанарымнан бір күні тамса бірақ.

Сағынышы жүректің әй, тегінбе,
Күн ғашығын іздейді, Ай теңінде.
Тереземе жылайды Аспан ару,
Сырғанайды көз жасы әйнегімде.

Дәл осылай көкірек күймеп еді,
Жауын бізге сүюді үйретеді.
Жаңбыр қыздың терезем сахнасы,
Түніменен билейді, билетеді.

Сафтар жатыр белінде қанша қырдың,
Маңдайынан тамшылап сан шатырдың.
Жаңбырменен билеймін жаңбыр болып,
Керегі жоқ үйдің де, қолшатырдың...

Мені іздеген жарыққа жетсем бе екен,
Мені сүйген самалды өпсем бе екен?
Жаңбырларды арқалап жыласам ба,
Ақ жауынға айналып кетсем бе екен...

Жауын күлді, жылады сүрді міне!
Таңдар атар ауаға нұр тігіле.
Менің ғұмыр жаңбырым тамбасыншы,
Еш арудың кіршіксіз кірпігіне...

Жаңбырдың тыңдашы үнін...


Нұрбек НҰРЖАН еще тексты