Нұрбек НҰРЖАН - Көк көйлекті көктемім (оқыған: Арман ҚҰДАЙБЕРГЕН) | Текст песни

• Тексты песен
• Нұрбек НҰРЖАН
• Көк көйлекті көктемім (оқыған: Арман ҚҰДАЙБЕРГЕН)

Pesni.guru - сайт для Гуру

Көк көйлекті көктемім

Сені әкетіп жолдар жатыр кес-кестей,
Жырдан көйлек сыйға тартам шешпестей.
Жүрегіңнің дәптеріне жазамын,
Саған жазған жырларымды өшпестей...

Ұмыта алмай сен тек мені бақ күзін,
Жолдар... жолдар... қайда кетті тапшы ізін...
Көк аспандай көк көйлегі ап-ашық,
Жанарың – күн, ақша бұлттай – ақ жүзің...

Түн жатады жұлдыз жеміс тағы үзіп,
Маңдайыма көмескі мұң тамызып.
Көк көйлегің көк теңіздей тербеліп,
Сені маған әкелер ме ағызып...

Сен аппақсың, жүрегімде шынарсың...
Талай құсқа, сансыз бұлтқа ұнарсың.
Жерге тимей сенің нәзік табаның,
Көшелерді баспағанда шығарсың...

Көзбен алдым қара түннен мың ұрлық,
Өрем өлең шұғыладан іңірлік.
Қарап едің бір ғана сәт, бір секунд,
О, сағыныш дертім болдың ғұмырлық...

Қолды бұлғап қайрылмайтын күндерге,
Жырым қалды жүз тамшыда, мың шерде.
Бақытты боп жүргеніңмен сеземін,
Мені ойлап мұңаясың түндерде...

Мұңлықпын-ау, шермендемін не еткен мен,
Бір гүл қалып шер төсімде өткеннен.
Аспан ашық, көктеген шөп, бірақта...
Көк көйлегің көрінбейді көктемнен...