Нұрбек НҰРЖАН - Көк төсінен орын алды...(оқыған: Арман ҚҰДАЙБЕРГЕН) | Текст песни

• Тексты песен
• Нұрбек НҰРЖАН
• Көк төсінен орын алды...(оқыған: Арман ҚҰДАЙБЕРГЕН)

Көк төсінен орын алды түн ойып,
Ай шеріне түн құшағы тыңайып.
Сенің мөлдір болсам егер жанарың,
Бұл өмірге қарар едің мұңайып...

Сезімдердің мекеніне аңсап бар,
Қиялыңда қалды ма екен сол шақтар?
Сенің найза кірпіктерің болсам ба?
Қаққан сайын үзілетін моншақтар...

Ескі мұңдар толған Аймен жаңарып,
Ақ мойныңа ай сәулесін тақ, алып!
Сенің мақпал қара шашың болар ем,
Бір-ақ түнде кетер еді ағарып...

Жанымды түн, сезімімді бағып күз,
Қара түннің мойнындағы жақұтпыз.
Сенің нәзік болсам ба екен жүрегің?
Әй, бірақта болар еді бақытсыз!..

Тоғысады біздің лүпіл ғарышта,
Бастым талай қадамымды шалыста.
Бақытымды бақытсыз ғып алғанша,
Ғашық болып қала берем алыста...


Нұрбек НҰРЖАН еще тексты