Нұрбек НҰРЖАН - Сағыныш хаттары (оқыған: Арман ҚҰДАЙБЕРГЕН) | Текст песни

• Тексты песен
• Нұрбек НҰРЖАН
• Сағыныш хаттары (оқыған: Арман ҚҰДАЙБЕРГЕН)

Сағыныш хаттары

Кейде күліп, кейде жылап жүрсің бе?
Жапырақ па әлде солған гүлсің бе?
Жұбатамын жаңбыр болып ымыртта,
Еркелетем шуақ болып күрсінбе.

Самал болғам мен шашыңнан өпкен боп,
Жасқа малған кірпіктерің кепкен жоқ.
Сағындырам ерте келген күз болып,
Аялаймын кеш оралған көктем боп.

Сыр айтасың мен жайында ақ қарға,
Мұңаяды сағынады бақтарда.
Қайта-қайта есімімді жазасың
Жүрегіңнен көкке ұшқан хаттарға.

Ғазал жазып жарығымен май шамның,
Түн төсіне құшағымды жайсам мұң.
Тоңған, өшкен әріптерді сен жазған,
Түн оқиды жарығымен Ай шамның.

Өкініштің ақ шидемін кеш кидім,
Шерге толған шекпенімді не істеймін?
Сен шырқаған сағыныштың әуенін,
Қас қарайса түнгі лептен естимін.

Ақша бұлтты қара бұлт кеп жамады,
Бұрымыңда бәйшешектер солады.
Сен жыласаң жанарыңның тамшысы,
Бұлтты күні тереземе тамады.

Күрсінеді жүрегіңнің жамалы,
Қайғы шығар қабағыңда қалары.
Сен мұңайсаң көзіңді алмай аспаннан,
Мұңаяды жұлдыздардың жанары.

Кірпіктерден құлап кетті бақи мұң,
Сезім жіптен мұң көйлегін тоқимын.
Сен оқыған кітаптардың барлығын,
Жанарыңа қарау үшін оқимын.

Сен көктемсің мен тордағы құстаймын,
Көктемімді тоңдырды ма қыс қайғым.
Сен сипаған жапырақтың барлығын,
Саусағыңды сипау үшін ұстаймын.

Жүрегің кімдер қонып, ұшты кім?
Дарияға қызыл шапақ түсті күн.
Сен кешетін жағалауды мен кешем,
Сезу үшін табаныңның ыстығын.

Мен білмеппін сезімніңде жұғарын,
Гүлге тұнған мөп-мөлдір ғой шық арың.
Мен самалға танауымды тосамын,
Иіскеу үшін шаштарыңның жұпарын.

Шаштарыңды самал болып тараймын,
Мен көгіңде бұлт жамылған араймын.
Жұмбағы көп мынау жалған өмірге,
Жуылмаған тереземнен қараймын...
Сені іздеп...


Нұрбек НҰРЖАН еще тексты