Ұшады жұлдыздарға ойым қарға,
Қара түн мұңың бар ма?..
Айың бар ма?..
Із болып жан баспаған көшелерге,
Мен келем көлеңке боп қайыңдарға.
Кеудемнен шыққан күйді, тыңдар үнді,
Естиді Ай шерімді, түн зарымды.
Келем жалғызсыратпай жалғыздықты...
Келем мұңайтып алмай мұңдарымды...
Барамыз қиял қуып, сағым жырлай,
Жанарым май шамдағы шағын нұрдай.
Адасқан іздерімді іздеп келем,
Келемін сағынышты сағындырмай...
Үнсізбін...
көмейімде тас қамалып,
Қайтемін текке күйіп, босқа налып...
Соқыр түн... кірпік көше... мұңымын мен...
Келемін жолдарымды жасқа малып.
Батыс – қыс,көктем қайда?
Таң шығыс - күз,
Дүрелеп қайғы деген қамшымыз жүз.
Кірпіктей қысқа ғана бұл өмірден,
Бір күні құлап кетер тамшымыз біз...
Нұрбек НҰРЖАН еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2