Арман арман алдамайды, самгап ушып келем саган, Калай от боп лауламайды, махаббатым мен ансаган, Мен ансаган колдін нуры, селт еткендей шайкалады, Коніліннін молдірлігі молт еткенде байкалады!
Аялаган аяулы аппак кусым-ау, саялаган жанымдай тап-таптысын-ау, арайланган жап-жарык жан шуагымдай, журегымды сен менын сактап турынсы-ау,
сулулыгы дуниенын сен бар кезде жарасады, сен баринен бик един кым сенымен таласады, ак кусым-ау жарык бердын алаулаган аспаныма, жулдызымды жагып бердин канаттымды тапканымда.