Шөбі майса,жұрты жайсаң Туып кіндік кескен жер Жаңбыр жауса лай-батпағын Жалаң аяқ кешкен жер Алқам-салқам қой қайырып Тай-құлынмен лескен жер Қарның тойса құрбыңды аңдып Қайғы көрмей өскен жер О-о-о
Жұмақ мекен туған жер-ай Мың жайалық жуған жер Құрт ұрлатқан қалтадан беУ Шын балалық думан бел
Көше бойлап,асық ойнап Мәре-сәре болған жер Көше қайнап,көзім жайнап Кеуде нұрғай толған жер Жантақ тікен қаптаса да Бұл мен үшін орман бел Көп армандап сол орманға Бала қиял қонған жер О-о-о Жұмақ мекен туған жер-ай Мың жайалық жуған жер Құрт ұрлатқан қалтадан беУ Шын балалық думан бел
Құр қалдым деп дүмбілден, Қуаласып жүгірген. Қайран қамсыз бала күннің, Қайырылмасын кім білген.
Жер аударып арып-талып, Құрық дәнек сепкен жер. Милан қарға шабыттанып, Құрық салып кеткен жер. Тұңғиыққа мал тия алмай, Жүзсек сүңгіп шөпкен жер. Әуре-сарсаң әбігер боп, Әткеншегін тепкен жер. О-о-о Жұмақ мекен туған жер-ай, Мың жайалық жуған жер. Құрт ұрлатқан қалтадан беУ, Шын балалық думан бел.
Құр қалдым деп дүмбілден, Қуаласып жүгірген. Қайран қамсыз бала күннің, Қайырылмасын кім білген!!