Қарагөз ең алғашқы сүйген қызым, Көктемім, жазым менің, күзім, қысым. Армандап жыл мезгілін қалай күтсем, Олда менің көптен күткен аққу құсым! Қалап ем махаббаттың қалам-қасын, Қолдан ұшты қанатты қарлығашым! Аймалап аялаған күндерімді Қалайша сен есіңнен шығарасың!?
Қайырмасы; Алтыным менің, Кете бардың амалым жоқ, қала бердім Жүрегім кеудеме симайды-ау Сол менің жүрегімді қинайды Алтыным...
Күте,күте сарғайдым хаттарыңды Сағынышым жыр болып ақтарылды. Мен ғана жалғыз сені сағынатын, Ойлап тұрсам осы бір шақтарыңды Ұмыттың ба жастықтың көп күндерін!? Сол жылы алма-ағаштар көп гүлдеді. Сол жылы көрші үйдін баласына Мәңгілікке айырбастап кеттің мені!