Песняры - Алеся (минус,ор 2001 г.,бэк) | Текст песни

• Тексты песен
• Песняры
• Алеся (минус,ор 2001 г.,бэк)

Жыве ў беларускім Палессі
Кудесница лесу Алеся
Лічыць года па зязюлі
Сустракае мяне на ўзлеску

Алеся Алеся Алеся
Так птушкі крычаць
Так птушкі крычаць
Так птушкі крычаць ў паднябессе
Алеся Алеся Алеся
Застанься са мною Алеся
Як казка як цуд як песня

Баючыся што вернуцца маразы
Заплачуць ў красавіку бярозы
Алеся да галін дакранецца
Расою сляза абернецца

Алеся Алеся Алеся
Так птушкі крычаць
Так птушкі крычаць
Так птушкі крычаць ў паднябессе
Алеся Алеся Алеся
Застанься са мною Алеся
Як казка як цуд як песня

Жыве ў беларускім Палессі
Кудесница лесу Алеся
Жыве ў чаканні шчасця
А з ім нялёгка сустрэцца

Алеся Алеся Алеся
Так птушкі крычаць
Так птушкі крычаць
Так птушкі крычаць ў паднябессе
Алеся Алеся Алеся
Застанься са мною Алеся
Як казка як цуд як песня

Алеся Алеся Алеся
Так птушкі крычаць
Так птушкі крычаць
Так птушкі крычаць ў паднябессе
Алеся Алеся Алеся
Застанься са мною Алеся
Як казка як цуд як песня

Бывай абуджаная сэрцам дарагая,

Чаму так горка, не магу я зразумець

Шкада заранкі мне, что у небе дагарае

На усходзе дня майго якому ружавець



Прыпеу:

Пайшла ні коль ужо ні вернешся Алеся

Бывай смуглявая, каханая бывай

Стаю на ростанях былых, а з паднябесся

Самотным жауранкам звяніць і плача май.



Пайшла, пакінушы мне золкі і туманы,

Палынны жах смугой акутаный дарог,

Каб я хвілінаю нанесеные раны

З гадамі у сэрцы заглушыць сваім немог.



Прыпеу:

Пайшла ні коль ужо ні вернешся Алеся

Бывай смуглявая, каханая бывай

Стаю на ростанях былых, а з паднябесся

Самотным жауранкам звяніць і плача май.