У мокрым садзе восень забылася,
Ірваны хустку, жоўтай лістоты.
Лепш бы нам сустрэнецца, было,
За паўгадзіны да вясны.
Спазненнем, мы пакараныя,
Што словы любові перш сказаны,
Што зусім іншым давяралі свае мы
За паўгадзіны да вясны.
Бачацца мне белыя вярбы,
Чуецца мне, звон цішыні.
Было б усё прасцей напэўна,
За паўгадзіны да вясны.
Спазненнем, мы пакараныя,
Што словы любові перш сказаны,
Што зусім іншым давяралі свае мы
За паўгадзіны да вясны.
Калі б лёс ведалі загадзя,
Што сярод дажджоў сустрэнемся мы.
Я б прыйшоў да Вас на спатканне,
За паўгадзіны да вясны.
Спазненнем, мы пакараныя,
Што словы любові перш сказаны,
Што зусім іншым давяралі свае мы
За паўгадзіны да вясны.
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 4