Патухаюць, цямнеюць высi
Зоркi ўспыхваюць над сiнявой.
Да пляча майго прытулiся
Залатою сваёй галавой.
Чуеш вецер i чуеш вечар,
Чуеш цiха шапоча сад.
На твае худзенькiя плечы,
Асыпае ноч зорапад.
Гэта я з цябой вечарую,
Туманамi цябе я чарую.
Васiлькоў шапатлiваю моваю,
Зачароўваю, зачароўваю.
Закалыхваю я цябе.
I ад рук няўмелых ,нясмелых,
Не схаваешся ты нiдзе
Поўня белая, яблыкам спелым,
На далонi твае ўпадзе
Ты шапнеш мне адчайныя словы,
Што шаптаў табе ўчора я
Вечаровая, зачарованая,
Закалыханая мая.
Гэта я с цябой вечарую,
Туманамi цябе я чарую.
Васiлькоў шапатлiваю моваю,
Зачароўваю, зачароўваю.
Закалыхваю я цябе.
Гэта я с цябой вечарую,
Туманамi цябе я чарую.
Васiлькоў шапатлiваю моваю,
Зачароўваю, зачароўваю.
Закалыхваю я цябе.
Другие названия этого текста
- Песняры - Зачарованная бек минус (1)
- Песняры - Зачарованная (0)
- Белорусские Песняры - Васількоў шапатливаю моваю зачароўваю... закалыхваю я тябе... (0)
- Песняры - Зачарованная моя (0)
- Песняры - Зачарованная моя минус (0)
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1