Бывай, абуджаная сэрцам, дарагая! Чаму так горка, не магу я зразумець... Шкада заранкi мне, што ў небе дагарае На ўсходзе дня майго, якому ружавець.
Припев: Пайшла, нiколi ўжо не вернешся, Алеся, Бывай, смуглявая, каханая, бывай! Стаю на ростанях былых, а з паднябесься Самотным жаўранкам звiнiць i плача май.
Пайшла, пакiнуўшы мне золкi i туманы, Палынны жаль смугой ахутаных дарог. Каб я хвiлiнаю нанесеныя раны Гадамi ў сэрцы заглушыць сваiм не мог!
Припев.
Самотным жаўранкам Звiнiць i плача май. Самотным жаўранкам Звiнiць i плача май. Самотным жаўранкам Звiнiць i плача май.