Песняры (соло В. Мулявин) - Краю мой родны | Текст песни

• Тексты песен
• Песняры (соло В. Мулявин)
• Краю мой родны

Краю мой родны,краю мой мілы,
цудны,узорны,ад ніў залаты,
хто цябе ўквеціў пушыстай калінай,
краскамі,лесам засеяў густым?

Пушчы,палеткі,лугі,сенажаці,
быстрыя рэкі,прасторы азёр -
нехта рассыпаў вялікім багаццем
вечныя скарбы ў цудоўны узор.

калі табе золатам сонца разлітым,
магутныя грудзі асыпле кругом,
а неба атуліць туманам- блакітам,
як быццам бы анёл празорым крылом,

і вецер бяроз тваіх косы даўгія
расчэша,рассыпле па белых камлёх,
а грушы-красуні страсе снегавыя,
цвет белы пасее на зелень палёў.

А буйныя травы нагне,то падыме,
зазвоніць аб лісці задуманых дрэў,
акордамі ўдарыць,як май,маладымі,
пад Нёмна вясною бурлівы напеў,-

дык радасцю,шчасцем душа замірае,
і хочацца сэрцам,рукамі абняць
свой край наймілейшы,аквечаны маем,
дзе краскі,дзе Нёмана хвалі звіняць.

Сніцца ты будзеш,ўсё клікаць з чужыны,
вабіць у свае сёлы,да хаты старой,
пахучым палеткам буйной канюшыны,
дзявочаю песняй,спавітай тугой.

Чало плуг жыцця,можа,ў барозны зрэжа,
мо голаву іней пакрые гадоў,-
у сэрцы ж не звянуць зялёныя межы,
туга не аслабне да родных кутоў.

музыка: А. Катиков
слова: Л. Гениуш