Я ня ведаю, што са мной,
І што далей мяне чакае.
Можа суджана быць адной,
Бо адразу дваіх кахаю.
Чыста ў рэчаньцы вада,
Усё перамелецца пустое.
Людзі кажуць нездарма,
Што я бядовая.
Гора – не бяда.
Гора – не бяда.
Гора – не бяда.
Доля, горкая ты, мая..
Я ж нікому ані паўслова.
Пагадала на караля:
Зноў піковы і зноў бубновы.
Разгубілася. Не дай Бог,
Ты паклікаў на волю вецер.
Заспяшалася за парог,
Дзе даўно зачакаўся трэці.
Іріна Дарафеева еще тексты
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1