Стаю на рэштах, былога кахання На сгарэлых старонках, свайго друкавання, Крывавай рукою, вырываю ўспаміны Каб болей не дыхать, толькі імі аднімі.
Тапчу нагамі тое, што шкодіць мне дыхаць Атрываю рукамі вушы, как болей не слыхаць Толькі вочы ў неба і навушнікі в вушы На трэцем, месцы засталіся душы.
Прыпеў: Болей няма, тут нічога жывога Попел паветры, толькі падлога Засталася на месцы маіх успамінаў, Усё, што кахаў я, знікла ў руінах.х2
Лячу ў нябёсы, шэрыя хмары Смываюць дажджом, усе мае хмары, Пустыя вочы, і каплі дажджу, А я ўсё стаю і забыцца хачу.
Я нібы ў коме стаю сярод пепла І ўсё я чакаю, таго цёплага ветра, Што верне мяне ў тыя хвіліны, Дзе ўзніклі ўсе, маі ўспаміны.
Прыпеў х2
Вызвалі мяне, ад гэтага болю, Больш не гадуй і адпусці на волю.
Здымі ланцугі і болей ня плач. Я ўжо не той, што быў раней. За тыя крыўды, ты мяне прабач, Забуць што было, іі жыві далей.