Проці бацькавых варот я молада гуляла, Ой, лёлі, каліна, лёлі, ягада мая. Я й гуляла, гуляла, я ключыкі паціряла, Пацяряла ключы із шаўковым павясом. А хто мае ключы найдзя, за таго замуж пайду. Як пачуў стары чорт маё словячка, Як устаў стары чорт рана-ранень(і)ка, Як умыўсь стары чорт бела-белень(і)ка. Ён на вулачку пашоў, мае ключыкі нашоў, Мае ключыкі нашоў із шаўковым паясом. Прападайця, ключы, як за старага іці. Стары ляжыць, як калодка, а я за ім, як малодка. Стары ляжыць, “кахе-кахе”, а я за ім “скаке-скаке”. Стары ляжыць, памірае, а я за ім маладая. Як пайду я за вадой, вазьму старага з сабой, Вазьму старага з сабой, кіну ў прорву галавой, Кіну ў прорву галавой, сама стануся ўдавой, Сама стануся ўдавой, дзеці мае сіратой.