ЛА УМБРА НУКУЛУЙ БЭТРЫН
(старинный романс - стихи М. Эминеску)
год: 1972
Ла умбра нукулуй бэтрын
Пе банка ынвекитэ,
Ту мэ ругай сэ май рэмын,
Сэ те мынгый, юбито!
Ши-н нопциле ку чер сенин,
Ку шоапте де юбире,
Ыць мынгыям ал тэу пэр фин
Небун де феричире!
Акум аш вреа сэ май рэмын,
Дар банка-й путрезитэ,
Ши фрунза нукулуй бэтрын
Де вынтурь рисипитэ...
Ши, тот кемынду-те-н задар,
Дуререа че мэ курмэ
Ць-адуче плынсул меу амар
Романца де пе урмэ.
La umbra nucului batran,
Pe banca invechita
Tu ma rugai sa mai raman,
Sa te mangai, iubita!
Si-n noptile cu cer senin,
La albe policandre,
Iti mangaiam obrazul fin
Si bratul cu mixandre...
Pan'adormeai, te desfatam
In soapte de iubire;
Romanta draga ti-o cantam
Nebun de fericire
Din trandafirii-mbobociti
Iti impleteam cununa,
Iar din narcizii infloriti,
Albe bratari la mana...
Acum as vrea sa mai raman,
Dar banca-i putrezita,
Iar frunza nucului batran
De vanturi risipita...
Si, tot chemandu-te-n zadar,
Durerea ce ma curma
Ti-aduce-n plansul meu amar
Romanta de pe urma...
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1