Сяргей Балахонаў - Б-52 | Текст песни

• Тексты песен
• Сяргей Балахонаў
• Б-52

Б-52
Ты чуў, мой дружа, прылятала
Яна сюды пад Новы Год?
Усім дабавіла турбот.
А я, з’яднаўшы меч і рала,
Вакол ялінкі карагод
Вадзіў, і ўсё было мне мала.

Яна ж употайкі ад Зюзі
Таптала паўзабыты снег
Пад смех учорашніх калег,
Пад аліўешку на абрусе.
Пытаў – “Леан ата олех?”* –
Заморскі цень, сціскаўшы “Uzi”.

Заморскі цень – яе каханак.
Салдат і Ірад. Каб ты знаў,
Таго бясчасся баразна,
Што мой разрэзала прыстанак –
Рэч рук яго, і ў снежных снах
Мы б’емся ў рытме калыханак.

Ці быў ён тут, ніхто не скажа.
Хтось да Шчаўкунчыка на баль,
А хтось у Ленінград амаль
Падаўся з лёгкім сакваяжам.
Красу рачных замерзлых хваль
Багоміла Мальвіна наша.

Маўчалі лепшыя сяброўкі
І Першы гарадскі канал,
Каб я сябе пераканаў
У немагчымасці стыкоўкі,
Якую летні карнавал
Праракаваў, як пісар лоўкі.

Салюты сетак паспалітых.
Гірлянды фільтраў instagram.
Шчадрэц памытых мамай рам.
Піпец расхрыстаных лалітаў.
Ламаны грош за ўсё не дам,
А лепш прап’ю. Хоць грэх, нібыта.

Здароў, бармэн, ўладар кактэйляў!
Цябе вітае пэцкаль строф!
Яшчэ ў тарфяніках ёсць торф!
Гуляем сёння ў менестрэляў
Я і мой сябар ксенаморф.
Паі й сачы, каб не застрэліў

Нас Дзед Мароз каля танцполу,
Бо ў нас элегій зімніх ноч.
У люстры здрада. Сэкс наўзбоч.
Ніхто не тупіць вочак долу.
Мяшай кактэйль і напрароч
Прылёт сапраўднага анёла.

*Куды ідзеш? (разм. іўр.)

#poetry #вершы #стихи #trap #lofi #Гомель

Сяргей Балахонаў еще тексты