НУЛЯВАЯ АДЗНАКА
Нулявая адзнака.
Холад кратае плечы.
І даўно ўжо не плакаў
жоўты восеньскі вечар.
І даўно адгрымелі
злых каханняў гарматы.
На старой каруселі
подых лета распяты.
Подых помнага лета
невымоўнай пяшчоты.
На крывавых каметах
час той знік назаўсёды.
І адтуль толькі восень –
без канца і без краю.
Паштары не прыносяць.
Ваяры не скараюць.
І да неба калоны
шугавейнага дыму.
У паветры шалёны
смак журбы немагчымай.
Будзе снег. Будзе вецер.
Будзе наступ свінцовы.
У азяблым букеце
распачнуць перазовы
кветкі помнага лета
невымоўнай пяшчоты.
У сумежных сусветах
час той знік назаўсёды.
І адтуль праз бясчассе
кот твой шэры блукае
па здарожанай трасе
паміж пеклам і раем.
А ў лагуне блакітнай –
дзесь за чорным квадратам –
ты смяешся яхіднай,
уваскрэснуўшы раптам.
+++
У аўтарскім выкананні гучыць верш Сяргея Балахонава. Выкарыстаны інструментал Aquarelle "Episódio 8" (2004) з сайта вольнай музыкі jamendo.com
Сяргей Балахонаў еще тексты
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1