На заходнiх крэсах чорныя хмары, На усходнiх крэсах чырвоным гарыць Над сядзiбай крумкачамi знак бяды, Ох i наядзiмся супу з лебяды. Чорныя часы грукочуць у дзверы, Ды не сена косяць касiнеры
Як бы не хацела мацi сына зберагчы, Колькi старая не плакала уначы, Але ж цяпер нясе яго салдатская дарога? Дзеля хлеба, дзеля волi, дзеля бога
На заходнiх крэсах чорныя хмары, На усходнiъ крэсах чырвоным гарыць Над сядзiбай крумкачамi знак бяды Ох i наядзiмся супу з лебяды. Чорныя часы грукочуць у дзверы, Ды не сена косяць касiнеры
Дедау хутар больш ужо квітнець не будзе Хлопец кулю атрымаў пад крыж у грудзi Дома уздрыгнула у гэты момант мацi, Пацеркi чатаючы у курнай хаце
Растапталi ботамi канфедэратку, Патанулi крэсы у сутоннi вайны Над сядзiбай крумкачамi знак бяды Ох i наядзiмся супу з лебяды. Чорныя часы грукочуць у дзверы, Ды не сена косяць касiнеры