Таццяна Беланогая - П'еса | Текст песни

• Тексты песен
• Таццяна Беланогая
• П'еса

Dm Gm
Мае думкі зрабілі цябе
A
Незямным чалавекам.
Dm Gm
І імя тваё кожны дзень было
A
Хлебам і малітвай.
Gm A
І летні колер тваіх вачэй,
Gm A
І летні колер тваіх зялёных вачэй –
Dm
Як немагчымае шчасце.

І з якой сумнай ролі
Слёзы мае?..
І з якой дзіўнай краіны
Мары дзяўчыны?..
Я прыдумала яе для сябе.
Я прыдумала цябе для сябе,
Твой неіснуючы вобраз.

А шляхі былі, а шляхі вялі
Ў шчаслівую казку.
І на небе, там, нехта абяцаў –
А мы абмінулі.
Наш вясёлы край кветак і любві,
Наш вясёлы край кветак і цяпла
І незаходзячага сонца.

І не чуеш ты, і не чую я
Птушак дзіўных песень.
І не будзем мы ў наіўных снах
Белай лёгкай ледзі…
Насамрэч – я не ты,
Насамрэч – ты не я..
Гэта сутнасць нашай сумнай п’есы…