Мне так шкада цябе, я нават не магу З табою гаварыць тваёю мовай. Нічым табе я, дурань, не дапамагу, Хіба што толькі брудным русским словам.
Я няўдалы сын, Вам не магу быць родным, Я ўсё жыццё адзін, А ты маўчыш - так згодна.
Ад свайго бацькі атрымаў то слова я, Далёка ён, у тваёй я вырас хаце. Як кажуць людзі, то няпоўная сям'я, Напэўна, так, аднак жа ты мне маці.
Я няўдалы сын Ці не магу быць родным, Я ўсё жыццё адзін, А ты маўчыш - так згодна.
І цяжка слухаць часам ад маіх братоў, Што я ў загуле прыдбаны ублюдак. Няхай, я не крыўдую ні за што, - У тваіх вачах не бачыць б толькі смутак!
Так, так, я няўдалы сын, Так, не магу быць родным, Я ўсё жыццё адзін, А ты маўчыш - так згодна.
Ты прагнеш нейкае свабоды - то свабода ад мяне, Ты адварочваеш твар, нібыта я убогі. Я свой балючы жаль по-русски день за днем топлю в вине, Я не хачу быць жабраком каля твайго парогу!
Я, я, я твой няўдалы сын, Я не магу быць родным, Я назаўжды адзін, А ты маўчыш - ты все молчишь