1.1 Цяжкая страта апошніх надзеяў Мар ідэальных аб шчасці маім Зменіць крывога жыцця разуменне, Што не знайсці справядлівасці ў ім. 2. Адчай расцякаецца чорнаю карай І робіцца шэрым усё навакол Як крохкія кроплі пад змрочнаю хмарай Прыгожыя сны разаб’юцца аб дол 5.1 У абсалютнай адзіноце, без веры ў шчаслівы дзень Усэрцы спалёным зла атрутай – няма даверу да людзей 5.2 Я зняволена на век, у безвыходнасці крычу Ужо бясконцы лёсу зддзек, больш цярпець я не хачу 1.2 Пастка адчаю з’ядае пачуцці Ён як хвароба п’е сілы з душы Да чаго позіркам не дакрануцца Усё стала цьмяным і нейкім чужым 2. Адчай расцякаецца чорнаю карай І робіцца шэрым усё навакол Як крохкія кроплі пад змрочнаю хмарай Прыгожыя сны разаб’юцца аб дол 4 Жыццё губляе сэнс, прыйдзі за мною смерць Маю душу аддай, пракляты адчай 5.1 У абсалютнай адзіноце, без веры ў шчаслівы дзень Усэрцы спалёным зла атрутай – няма даверу да людзей 5.2 Я зняволена на век, у безвыходнасці крычу Ужо бясконцы лёсу зддзек, больш цярпець я не хачу. 4 Жыццё губляе сэнс, прыйдзі за мною смерць Маю душу аддай, пракляты адчай