АДЧАЙ
Цяжкая страта апошніх надзеяў,
Мар ідэальных аб шчасці маім
Зменіць крывога жыцця разуменне,
Што не знайсці справядлівасці ў ім.
Адчай расцякаецца чорнаю карай,
І робіцца шэрым усё навакол.
Як крохкія кроплі пад змрочнаю хмарай,
Прыгожыя сны разаб’юцца аб дол.
У абсалютнай адзіноце,
Без веры ў шчаслівы дзень...
У сэрцы, спалёным зла атрутай –
Няма даверу да людзей
Пастка адчаю з’ядае пачуцці.
Ён, як хвароба, п’е сілы з душы.
Да чаго позіркам не дакрануцца -
Усё стала цьмяным і нейкім чужым.
Адчай расцякаецца чорнаю карай,
І робіцца шэрым усё навакол.
Як крохкія кроплі пад змрочнаю хмарай,
Прыгожыя сны разаб’юцца аб дол.
Жыццё губляе сэнс.
Прыйдзі за мною, смерць!
Маю душу аддай,
Пракляты адчай!
У абсалютнай адзіноце,
Без веры ў шчаслівы дзень...
У сэрцы, спалёным зла атрутай –
Няма даверу да людзей.
Жыццё губляе сэнс.
Прыйдзі за мною, смерць!
Маю душу аддай,
Пракляты адчай!
Жыццё губляе сэнс.
Прыйдзі за мною, смерць!
Маю душу аддай,
Пракляты адчай! Адчай...
Трызна еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1