I pərdə
1-ci şəkil
2. Leyli və Məcnunun dueti
LEYLİ VƏ MƏCNUN
Ah eylədiyim sərvi-xuramanın üçündür,
Qan ağladığım qönçeyi-xəndanın üçündür.
Sərgəştəliyim kakili-mücganın ucundan,
Aşüftəliyim zülfi-pərişanın üçündür.
MƏCNUN:
Paybənd oldum səri-zülfi-pərişanın görüb,
Nitqdən düşdüm ləbi-ləli-dürəfşanın görüb,
Oda yandı şəmvəş canım baxıb rüsxarına,
Çərxə çəkdim dudi-dil sərvi-xuramanın görüb.
LEYLİ:
Könlüm açılır zülfi-pərişanını görcək,
Nitqim tutulur qönçeyi-xəndanını görcək.
Baxdıqca sənə qan saçılır didələrimdən,
Bağrım dəlinir navəki-müjkanını görcək.
MƏCNUN:
Qəddin həlakiyəm, düşə bilməm ayağına,
Bir dərdə düşmüşəm ki, bulunmaz nihayəti.
Bildim təriqi-eşq xətərnakdır, vəli,
Mən dönməzəm bu yoldan ölüm olsa qayəti.
LEYLİ:
Ey hər təkəllümüm xəti-səbzin hekayəti!
Virdim həmişə məshəfi-rüxsarın ayəti!
Bəs kim səni görəndə gedər məndən ixtiyar,
Gəlməz bəyanə möhnəti-eşqin şikayəti.
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1