Толғанай сəулесі шуағын төккен Самал жел тербетіп еркелеп ескен Кешінде жаным жаралы аққудың Мезгілді досы ойына жеткен
Ұмыта алмаспын мәңгі сол күнді Бұл күні сыйлаған əр əнді Естілген сазы жаралы аққудың Аққулардың бейнесі адал жан Аққуды адамдар атпаңдар Өтінем мəңгі атпаңдар
Сол аққу жазасыз келді жағаға Мұңайып қарайды атқан адамға Қалайша шыдап тұрдың қарап бекер Қоштасып көлмен жатқан аққуға